برنامه نویسی کودکان و نوجوانان

• در طول سال ها افزایش قابل توجهی برنامه نویسی کودکان در محصولات تجاری موجود وجود دارد که احتمالاً به دلیل گسترش اهمیت تفکر محاسباتی و بلوغ راه حل های یافت شده است.

با کاوش در جزئیات راه‌حل‌های پیشنهادی، گرایش‌هایی را یافتیم که می‌توان آن‌ها را شناسایی کرد، اما به نحوی مستقیماً در نمودار قابل مشاهده نیستند. آن ها هستند:

• اشیاء جدید می توانند از هوش مصنوعی (AI) در مفهوم خود استفاده کنند یا الگوریتم های هوش مصنوعی را در رفتارهای خود به کار ببرند (مانند COZMO، Robobo).

• برخی از سیستم ها می توانند TPL پیچیده موثر را ارائه دهند (به عنوان مثال، Kubo).• راه حل های تلفیقی تمایل دارند از زبان هایی با پیچیدگی فزاینده استفاده کنند تا راه حل هایی متناسب  برنامه نویسی کودکان با سنین مختلف ارائه دهند (مانند Thymio).

• چندین راه‌حل، روش‌های تعامل حسی را با استفاده از لمس یا صدا برای برنامه‌نویسی بررسی می‌کنند (مانند TORINO، Pleo).

• اشیاء جدید "ارتباط اجتماعی" خود را با بهبود همدلی خود با کاربران بهبود می بخشند (به عنوان مثال، داش و نقطه، COZMO).

قابل اعتماد و متخصص:4. نتیجه گیری

در این بررسی، ما تنوع قابل‌توجهی از راه‌حل‌های TPL را شناسایی می‌کنیم که در ابعاد مختلف و با پیروی از دو رویکرد متفاوت تحلیل شده‌اند. در جدول 1، ما مسائل فنی و نحوه استفاده محققان را در محیط های آموزشی بررسی می کنیم. در جدول 1، نموداری نوع رابط ها را مشخص می کند، اشیاء را به انواع تعامل TPL و GPL، و نحوه گسترش راه حل ها در لمسی را نشان می دهد. و ابعاد پیچیدگی زبان، در شکل 1. همانطور که انتظار می رود، TPL عمدتا به راه حل هایی با زبان هایی با پیچیدگی کمتر می پردازد و تعداد محصولات تجاری اخیر علاقه فزاینده ای را به این نوع تعامل نشان می دهد. تنوع راه حل ها با تعداد دستگاه های ورودی برنامه نویسی کودکان مختلف ایرانیان سایبر و نحوه ارتباط آنها با دستگاه های خروجی و همچنین با ابعاد تعاملات ارائه شده قابل مشاهده است.

از نظر آموزشی، این تحلیل از یک طرف ارتباط اشیاء محسوس را با فرآیندها و فضاهای آموزشی نشان می دهد که به طور فزاینده ای در تعریف راهبردهایی مفید هستند که به دنبال توسعه آنها به روشی معنادار، فعال و جالب برای کودکان و نوجوانان هستند. همه آنها بر کسب مهارت های مربوط به برنامه نویسی و تفکر محاسباتی در سطوح مختلف پیچیدگی متمرکز هستند. با این حال، بسیاری از آنها فراتر از آن مهارت های فنی صرف، تقویت تعاملات اجتماعی، یادگیری مشارکتی، ارتباطات، بازیگوشی، حل مسئله و ارتقای یادگیری در زمینه های خاص دانش هستند. استفاده از این اشیاء برای اهداف آموزشی خاص نیز جالب است و به آموزش فراگیرتر کمک می کند.

با این حال، این تمرکز بر توسعه مهارت‌های برنامه‌نویسی و سایر یادگیری‌های مرتبط با آن‌ها برای رشد تحصیلی و حرفه‌ای کودکان و نوجوانان، تا حدی کاهش‌دهنده یا ساده‌کننده است. برس (2019) توجه را به نیاز به نگاه کردن به علوم رایانه در مدارس، به ویژه از دوران تحصیل در دوران کودکی، به عنوان ابزاری برای آموزش شهروندان برنامه نویسی کودکان فعال و مشارکت‌کننده آینده و درک برنامه‌نویسی به عنوان شکل دیگری از سواد، نزدیک به دیدگاه نوظهور جلب می‌کند.

از Ferreiro و Teberosky (1996) یا Sulzby (1985)، روش جدیدی را برای رویکرد به علوم کامپیوتر در آموزش اولیه دوران کودکی به نام "کدگذاری به عنوان زبان دیگر" (CAL) پیشنهاد کردند. در هر صورت، این در مورد نزدیک کردن روش برنامه نویسی به طرز فکر کودکان خردسال در مورد زبان نوشتاری است، و کمک به ایجاد تفکر در مورد زبان ها، صرف نظر از ماهیت آنها، جنبه ای که باید در تحقیقات آینده در این زمینه مورد توجه ویژه قرار گیرد. ، به دلیل ارتباط آن از نظر رویکرد به جنبه های رشد کودک.

در نهایت، این تجزیه و تحلیل بینش های مربوط به پیشنهادات برنامه نویسی کودکان و نکات مهم اخیر را ارائه کرددر سال های بعد به طور اجتناب ناپذیری نوآوری های هیجان انگیز خواهد داشت. یکی استفاده ترکیبی از TPL با واقعیت افزوده (به عنوان مثال، AR-MAZE)، به کودکان خردسال اجازه می دهد تا به طور ملموس برنامه ریزی کنند و کد خود را در محیطی با پشتیبانی اضافی، مانند ابزارهای اشکال زدایی، آزمایش کنند.